Ik ben nu voor de derde keer mentor

Sinds maart 2018 kom ik bij Lidy en René in hun appartement in De Leyhoeve in Tilburg. Zij zijn resp. 85 en 86 jaar. Het echtpaar is kinderloos. Broers en zussen zijn ook hulpbehoevend, en neven en nichten wonen te ver weg. Zo voelde ik me meteen op de goede plek. Een eerste kennismaking met Hetty van SMN erbij, leidde tot een ‘klik’ en ik werd gekoppeld aan het echtpaar tot tevredenheid van beide kanten.

Mijn insteek was om hen zolang als mogelijk, zelf de regie te laten houden. In het eerste jaar waren het vooral contactgesprekken om elkaar beter te leren kennen. Maakten een autoritje, deden boodschappen, winkelden en brachten een doktersbezoek. Een paar maanden later merkte ik gedragsverandering bij René. Zij wilden zolang als mogelijk samenblijven en heb hen daarin ondersteund. Mijn vermoeden dat het mogelijk dementie zou zijn, kwam uit na onderzoek. René is nog een tijd lang thuis geweest, waarbij ik vooral Lidy begeleidde in haar rol als mantelzorger wat zij met veel liefde deed.  

René verslechterde en in overleg met Lidy besloten we op zoek te gaan naar een zorgappartement wat gelukkig aanwezig was in de instelling. Sinds vorig jaar woont René op de zorgafdeling en is elke dag te vinden in de huiskamer waar hij goed verzorgd wordt. Helaas is René daar gevallen en hebben we hem begeleid bij een spoedopname die achteraf gelukkig meeviel. Intussen is René zich niet bewust dat hij op een zorgafdeling woont. Lidy ging er elke week uit eten bij haar man wat zij belangrijk vindt voor de band die zij samen hebben, totdat het Corona-virus ook in De Leyhoeve aangetroffen werd. 

Nu is hun band al 6 weken verbroken doordat zij niet bij haar man mag komen, wat voor Lidy zwaar is. En ik als mentor heb ook mijn beperking opgelegd gekregen waardoor het voor Lidy wel eenzaam is. Zij houdt zich bezig met mails lezen, familie bellen, TV-kijken. Ik ben er ook altijd voor boodschappen voor het echtpaar en we hebben regelmatig telefonisch contact. We hoopten op versoepeling van de Coronamaatregelen, maar helaas! Een positief punt is wel dat Lidy vanaf vandaag de mogelijkheid krijgt om iedere dag eenmaal te videobellen met haar man. Dat vind ik zo fijn voor ze! Ik hoop van harte dat het verlangen om haar man te zien, Lidy ook weer positieve energie geeft! Ik ben supertrots op Lidy hoe zij zich staande houdt! De knuffel moet helaas nog uitblijven, maar zodra het kan gaan we samen van een terrasje genieten. ? Dat heeft zij zeer verdiend.

Lidy over haar mentor Caroline

Ongeveer twee jaar geleden leerden wij Caroline kennen via Mentorschap. De beslissing om deze stap te maken bleek voor ons heel goed te zijn geweest. We zijn dan ook erg blij met haar want ze heeft veel kennis van alle Zorgwetten en ook de medische kennis is haar niet vreemd hetgeen wij in het verleden hebben ondervonden. Ook is er een goede band tussen onze buddy’s en de Zorg en ze heeft al voor de nodige oplossingen gezorgd als er vragen waren. Maar wat ook belangrijk is, we gaan samen graag boodschappen doen en na afloop ergens gezellig zitten om bij te praten. Jammer dat dit nu niet kan vanwege corona en we juist die leuke tripjes achterwege moeten laten. Kortom, we hebben veel hulp van haar en ik hoop dat ze nog lang onze mentor zal blijven.