Als mentor vind ik het belangrijk om mijn cliënt echt te leren kennen. Dit betekent dat je de tijd voor elkaar moet nemen en moet luisteren naar elkaar. Niet alleen naar wat er gezegd wordt, maar ook luisteren achter de woorden of juist naar wat er niet wordt gezegd. Om iemands belangen te mogen behartigen is vertrouwen nodig. We hebben geen gesprekken over “koetjes en kalfjes”, maar over soms lastige onderwerpen, zoals achteruitgaan in functioneren, omgaan met pijn. wensen voor bijvoorbeeld een uitvaart, maar ook over hulp vragen en hulp accepteren. Naast het luisteren naar elkaar, is het soms nodig om te reflecteren, zodat patronen duidelijk worden. 

Daarnaast vraag ik naar de voortgang over afspraken die gemaakt worden door begeleiding in een persoonlijk plan en ben aanwezig bij de evaluatiegesprekken. Soms ben ik alleen een luisterend oor, voor wanneer het niet zo goed gaat en soms geef ik advies. Als ik weet dat er iets belangrijks is in het leven van mijn cliënt, dan app, bel of mail ik over hoe het is gegaan of ik laat van tevoren even iets weten om succes te wensen. Het mooie vind ik dat je niet alleen de ander leert kennen, maar ook jezelf. De valkuilen van mijn cliënt, zijn soms ook mijn valkuilen. Ik vind het mooi dat ik deze belangrijke rol in iemands leven mag vervullen en dat we op basis van gelijkwaardigheid van elkaar mogen leren. Daarnaast vind ik het “echte” contact prettig en niet het vluchtige zoals ik soms in het dagelijks leven tegen kom.